سلام و عرض ادب مجدد

ممنون از حضورتون و قلم زيباتون و حرفهاي ارزنده شما

و اما در مورد ترحم ....

كجاي نوشته من القا كننده ترحم بود. يا كجاي وصيت شهيد بوي ترحم ميداد ؟؟؟؟؟

آنها به قول شهيد سزار با منبع و سرچشمه محبت معامله كردند و هيچ از محبت كم ندارند.و هرگز محبت نخواستند .اما انتظار جفا هم نداشتند . واگرشكوه اي هم مي كنند نه براي خود ،كه نگران گم شدن مفهوم آدميت در نسل آينده ست .

اگر قرار بر ترحم باشه بخدا كه من و امثال من بيشتر سزاوار ترحم هستيم .و اين شهدا هستند كه بايد ترحم كنند و ازما بگذرند كه كمترين حق اونها رو كه حفظ آرمانهايشان بود ادا نكرديم .

آنچه كه من نوشتم هشداري بود براي دلهاي به خواب رفته كه بيدار شوند و به خود و عاقبت خود رحم كنند كه فرداي قيامت در مقابل شهدا سرشكسته و خجل نباشند . كه مسلماني گم نشود . كه آدميت تباه نشود . كه درخت سبز عطوفت و مهرباني و همدلي از ريشه نخشكد...........

بازهم التماس دعا